ابر عذابعذاب برخی از اقوام گذشته با باران‌های شدید و طوفان بوده است که از آن به ابر عذاب تعبیر می‌شود. ۱ - عذاب اصحاب ایکهعذاب کردن اصحاب ایکه (قوم شعیب) با ابر: کذب اصحـب الایکة المرسلین؛ اذ قال لهم شعیب الا تتقون؛ فکذبوه فاخذهم عذاب یوم الظلة.... («ظلة» به معنای ابر سایه انداز است و بیشتر در موارد ناخوشایند بکار می‌رود. ۲ - عذاب قوم عادتودههای ابرگونه، حامل عذاب الهی برای قوم عاد: واذکر اخا عاد اذ انذر قومه بالاحقاف... الاتعبدوا الا الله انی اخاف علیکم عذاب یوم عظیم؛ فلما راوه عارضا مستقبل اودیتهم قالوا هـذا عارض ممطرنا بل هو ما استعجلتم به ریح فیها عذاب الیم. (عارض در این جا به معنای ابر است. ۳ - تهدید پیروان شیطانتهدید پیروان شیطان به عذاب الهی و نابودی آنان با قطعه‌هایی از ابر: یـایها الذین ءامنوا... و لا تتبعوا خطوت الشیطـن انه لکم عدو مبین؛ فان زللتم من بعد ما جاءتکم البینـت فاعلموا ان الله عزیز حکیم؛ هل ینظرون الا ان یاتیهم الله فی ظلل من الغمام والملـئکة وقضی الامر.... در جمله «هل ینظرون» دو احتمال وجود دارد: ۱. تهدید پیروان شیطان به عذاب؛ ۲. انتظار آنان برای فرود آمدن خداوند و ملائکه در قالب جسمانی نزد آنان. برداشت، بنا بر احتمال اول است. «ظلل» جمع «ظلة» به معنای ابر سایه انداز است و بیش تر در امور ناخوشایند به کار می‌رود. ۴ - پانویس۵ - منبع مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۴۸، برگرفته از مقاله «ابر عذاب». |